2 juni 2023
In Nederland wordt meer dan 45% van de huwelijken ontbonden en in ons buurland België geldt dat al voor rond 70% van de huwelijken. In menig schoolklas van tegenwoordig zijn kinderen met ouders die nog bij elkaar zijn eerder uitzondering dan regel.
Je kunt hier van alles van vinden, maar het geeft om te beginnen niet meer aan dan hoe moeilijk het kennelijk is om een liefdesrelatie duurzaam en geïnspireerd gaande te houden. Je ontwikkelt je als mens voortdurend, en diegene die jij was toen jij verliefd werd, is vaak een heel andere dan diegene die jij nu bent, zoals dat ook geldt voor die ene persoon die toen jouw partner werd. Ook jouw wensen en verwachtingen ten aanzien van een relatie veranderen voortdurend. Vroeger zocht je wellicht vooral naar lichtheid en relativering, terwijl je nu verlangt naar diepte en overgave. Of vroeger ging het je vooral om het uiterlijk, terwijl je nu zo gericht bent op het innerlijk. Zo bezien zou je ook anders naar de statistieken kunnen kijken en het kunnen omdraaien: wat is het eigenlijk toch een wonder dat nog zoveel koppels zo lang bij elkaar blijven!
Een wonder waar je dankbaar voor kunt zijn, maar tegelijkertijd ook iets waar je wat voor kunt doen, aan kunt werken. Je openstellen voor hoe anders die ander is en hoe veranderend. Daar benieuwd naar zijn, dat stimuleren, in plaats van daar bang voor te zijn en dat af te remmen. Maar misschien wel het grootste geheim ligt in hoe je omgaat met elkaars donkere kanten. Wat doe je als jouw liefste lelijk doet, lelijk tegen jou of tegen zichzelf? Wat doe je als jouw liefste daar zelf blind voor is, en zich daar moeilijk op laat aanspreken, laat staan zich door jou laat helpen? Zoals dat met iedere liefste wel eens het geval is. Wat doe je als het echt lastig wordt in de relatie?
De essentie van dit geheim wordt prachtig vervat in één van de beproevingen die een jonge held moet doorstaan in het sprookje van de Wondernachtegaal. Deze felbegeerde nachtegaal die het lied zingt waardoor elke vorm bezield blijft, wordt bewaakt door twee vrouwelijke wachters. De eerste is een afzichtelijke heks, bedekt met wratten en zwarte haren, ongewassen, stinkend naar rottende eieren. De ander is een stralende fee, met gouden haren, prachtige ronde vormen, geurend naar bloeiende rozen.
Om bij de wondernachtegaal te komen, weet de jonge held dat hij beiden recht in de ogen moet kijken, en tegen de afzichtelijke moet zeggen “oh, wat ben jij mooi!” en tegen de wonderschone “oh, wat ben jij lelijk!” Velen waren hem voor geweest, allen wisten wat ze moesten doen, maar uiteindelijk is hij de enige die het op het moment suprême ook werkelijk voor elkaar krijgt.
Het geheim van een duurzame verbinding is dat je je met beiden verbindt, zowel met de stralende fee, als met de afzichtelijke heks, zowel met de prins op het witte paard, als met het weerzinwekkende beest. Dat je niet vasthoudt aan het ideaalbeeld wat jij van je partner hebt en wat je partner van zichzelf heeft, en de ander waarachtig confronteert met zijn of haar schaduw. En dat je tegelijkertijd door de oordelen die je hebt over die schaduwkanten van de ander, de innerlijke schoonheid van de ander blijft zien. Je niet inhaakt op de lelijkheid die zich toont, maar je laat leiden door je diepste innerlijke weten.
Daarbij is het natuurlijk ook belangrijk om benieuwd te zijn naar jouw eigen stralende fee en lelijke heks! En hoe dat voor jouw partner is om die aan te zien.
Zo kun je als de held uit het sprookje het inspirerende lied van de Wondernachtegaal uit jouw liefdesrelatie blijven horen en ervaren. Juist daar waarin jouw vermogen tot liefde zo op de proef wordt gesteld.
Wil je dit in levende lijve ervaren en onderzoeken, samen met je partner? Er zijn nog plekken vrij in onze retraite ‘Alchemie van de Liefde’ van 24-27 augustus. Investeer in je liefdesrelatie want ze is dat meer dan waard! Informatie over de retraite: klik hier
nb: Dit blog is geschreven samen met mijn partner Hans Wopereis.