De brug in je relatie

30 december 2021

Wat maakt een relatie tot een ‘goede’ of ‘gelukkige’ relatie? Als relatie coach heb ik vele jaren gewerkt met stellen en bovendien heb ik zelf een langdurige relatie van 37 jaar met mijn man Hans. En nog steeds blijf ik het een uiterst interessante vraag vinden. Zijn Hans en ik zolang bij elkaar omdat wij een ideaal koppel zijn? Zelf zou ik dat niet zo benoemen. Wij kunnen nog steeds kibbelen over futiliteiten, en af en toe de ander aankijken alsof deze van een andere planeet komt en de wens hebben de ander achter het behang te plakken. Maar wat wij wel al lange tijd doen, is regelmatig onszelf en onze relatie onder de loupe nemen, daar diepgaand met elkaar over spreken en nieuwe avonturen aan durven gaan met elkaar.

Benieuwd naar die andere mens

Volgens mij is één van de belangrijke factoren om een relatie te laten voortduren, en ervan te kunnen blijven genieten, dat je de ander als een ander mens ziet én blijft zien. Een autonoom persoon die anders is dan jij, waarin je naar ‘dat andere’ benieuwd blijft. Esther Perel, op dit moment een bekende autoriteit onder de relatie therapeuten, spreekt daar in één van haar podcasts helder over. Ze gebruikt het beeld van een brug, en beschrijft hoe je de ander kunt visualiseren aan de andere kant van de brug, in zijn of haar eigen ruimte. Zij raadt ons aan om regelmatig over de brug naar de andere kant te gaan, om daar nieuwsgierig rond te kijken en te ‘snuffelen’ in die ruimte van de ander. Op deze manier zoek je telkens weer verbinding, en merk je dat het op een gegeven moment weer aan de orde is om terug te keren over de brug, naar je eigen plek, daar waar jouw eigen autonome en unieke ruimte is. 

Ik vind dit een prachtig en zeer behulpzaam beeld! Volgens mij hebben we de neiging om te grote verwachtingen te plakken op het samenzijn met de ander. Deze moet jou bijvoorbeeld helemaal begrijpen, alles met je willen delen, altijd met je willen zijn (of in ieder geval heel vaak), jou aanvoelen in wat je nodig hebt, je precies op de juiste manier aanraken, en ga zo maar door. 

Twee vleugels

Naast deze verwachting dat de ander jou aanvoelt en het liefst met jou wil samenzijn, verwacht men vaak dat de ander jou gelukkig maakt, jouw zorgen en problemen wegneemt en een fijn leven geeft. Uberhaupt vraag ik me in alle ernst af of gelukkig zijn een heilzaam doel is. Het ervaren van lijden, pijn, en verdriet, is volgens mij net zo wezenlijk als de blije gelukkige momenten die we beleven.

De soefi’s hebben daar een prachtig beeld bij. Namelijk die van een vogel die vrij door de lucht vliegt door middel van zijn twee vleugels. De ene vleugel staat voor het geluk, het licht in je leven, en de ander voor het lijden, de worstelingen die we allemaal meemaken. Zonder één van deze twee vleugels is vrij door de lucht vliegen onmogelijk!

Als je dit tot je door laat dringen, dan gaat het leven, en dus ook een relatie, meer over de zoektocht naar verdieping en vervulling dan over een gelukkig en harmonieus koppel te zijn of te worden. Deze zoektocht naar vervulling en verdieping is een voortdurend proces, waarin dat wat je in je leven en in je relatie ervaart, een spiegel is van dat wat je binnenin jezelf beleeft. 

Jouw kant van de brug

Om terug te gaan naar het beeld van de brug: de ruimte en de plek die je inneemt aan jouw kant van de ‘brug’, dus in jouw eigen persoonlijke leven, staat voor een deel los van de verbinding die je ervaart met je partner. Het is van groot belang dat je jouw vervulling in je leven zelf zoekt en vormgeeft. Daar kan je partner niet verantwoordelijk voor zijn. 

En juist dan, als je regelmatig je eigen dingen onderneemt, geeft het dynamiek en inspiratie om daarover met elkaar uit te wisselen. Je neemt de tijd en bent benieuwd naar de ander zijn ‘wereld’, naar die andere kant van de brug, en wat hij of zij daarin beleeft en ervaart, en andersom.

Er zijn natuurlijk ook mensen die liever de meeste tijd aan hun eigen kant van de brug verblijven, en het moeilijk vinden de verbinding aan te gaan. Zij willen (te) vrij blijven. Voor deze mensen is het juist van belang actief en regelmatig de ‘brug over te gaan’, en ook om de ander uit te nodigen en toe te laten in zijn of haar gebied. Om zich daarin te openen en kwetsbaar naar de ander te durven opstellen.

Onderhoud plegen

Midden op de brug is jullie gezamenlijke gebied. Natuurlijk heel wezenlijk is de vraag: wat bevindt zich daar? Houden jullie allebei van theater, sporten, knuffelen, wandelen, met vrienden zijn? Of houden jullie van diepgaande gesprekken, vrijen, humor, dansen, etc. Mijn ervaring in de relatie coaching is dat mensen er vaak vanuit gaan dat dat gezamenlijke gebied ‘vanzelf’ wel loopt. In het begin van de relatie is dat meestal zo, maar gaandeweg is het belangrijk dat je deze gezamenlijkheid actief onderhoudt. Mensen zijn geneigd voor hun werk of vriendschappen veel te doen, maar kunnen de relatie laten verpieteren. En dan vervolgens naar de ander wijzen dat de passie en de verbinding wegebt. Mijn eerste vraag als een koppel bij mij komt is dan ook: waar ben je tevreden over ten aanzien van je relatie en wat zou je anders willen? Wat is volgens jou je eigen aandeel hierin en wat kun je doen om dit te veranderen? En daarna pas de vraag hoe je ten aanzien van deze vragen naar je partner kijkt. 

Retraite

Eind augustus geven Hans en ik een 4daagse retraite voor koppels. We noemen het ‘Alchemie van de Liefde’, omdat dat wat ik hierboven heb beschreven, eigenlijk een alchemistisch proces weergeeft. Het proces van onderzoeken, telkens weer, wat jou drijft én wat je tegenhoudt in dit leven, en dus in je relatie. Zodat je blijft groeien en ontwikkelen, en de liefde en vitaliteit van jullie ‘brug’ onderhouden wordt. 

Ben je geïnteresseerd in deze retraite, of wil je het aanraden aan mensen uit je omgeving: hier is de link met daarin nadere informatie: Parengroep ‘Alchemie van de Liefde’.